Wtorek 29 stycznia 2019
Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. To zapisał św. Jan w swoim liście (pierwszym).
Wzajemna miłość, jako droga do zjednoczenia z Bogiem, jest jeszcze przed nami, chrześcijanami, do odkrycia i zastosowania. Przez ponad dwa tysiące lat chrześcijaństwo wzniosło wiele olśniewających budowli, mamy dobrą organizację, wiadomo gdzie i jak trzeba coś związanego z wiarą załatwić, są odpowiednie przepisy, zaświadczenia, kodeksy i kartoteki, jest jakiś porządek.
Spotkania z ludźmi i doświadczenie życiowe nauczyły mnie, że ludzie oczekują ode mnie serca, dobrego słowa, zrozumienia, wysłuchania i zwykłej bliskości. I wtedy czuję, że mam udział w kontynuacji Ewangelii. Kiedy piszę zaświadczenie, wytwarzam jeszcze jeden dokument, choć wiem, jak bardzo te dokumenty komplikują (i ułatwiają) życie.
Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. Jeżeli oddaję serce, słucham, rozumiem, jestem blisko. A wszystkie bazyliki, kancelarie i papiery są tylko dodatkiem, niekiedy ładnym, nic więcej.
