Kazanie na XXV Niedzielę Zwykłą 23.09.2018
(z Archiwum Itinerarium 20.09.2015)
Są takie wersety z Ewangelii, które chętnie i natychmiast stosujemy w życiu. Na przykład wezwanie Pana Jezusa: „Idźcie i odpocznijcie nieco”.
I są takie, które będziemy realizować od jutra, jak ten z dzisiejszej Ewangelii: „Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich”. Od jutra, z nadzieją, że to jutro nie będzie jeszcze jutro.
Ponieważ jednak Ewangelia mówi prawdę o naszym życiu, wcześniej czy później odkryjemy, że żyjemy po to, aby służyć ludziom i nic lepszego nie może nas spotkać.
Liturgia słowa:
Jezus i Jego uczniowie podróżowali przez Galileę, On jednak nie chciał, żeby kto wiedział o tym. Pouczał bowiem swoich uczniów i mówił im: „Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity po trzech dniach zmartwychwstanie”. Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się Go pytać.
Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był w domu, zapytał ich: „O czym to rozmawialiście w drodze?” Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy.
On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: „Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich”.
Potem wziął dziecko; postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: „Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał”. (Mk 9, 30-37)
