Kazanie na Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa Piątek 23 czerwca 2017 
Bez zakochanych kobiet nie byłoby dzisiejszej Uroczystości – Najświętszego Serca Pana Jezusa. Większość z nich uznana jest dziś za święte, ich zapiski spotkań z Sercem Jezusa kipią wielkimi i gorącymi uczuciami, mogłyby złożyć się na kronikę miłosnego szaleństwa.
Kilka próbek. Święta Mechtylda „za zachętą samego Pana Jezusa wchodziła do Jego Serca i w nim spoczywała. Jezus oddawał jej swoje Serce jako znak zawartego z nią przymierza. Pewnego dnia w czasie spotkania Pan tak mocno przycisnął jej serce do swojego Serca, że miała wrażenie, że odtąd te dwa serca stanowią jedno. Mechtylda każdego rana witała Boże Serce i każdego wieczora czule je żegnała.” Inna entuzjastka Jezusowego Serca, św. Gertruda „obcowała z Sercem Jezusowym na co dzień.” Wymienione wyżej kobiety były siostrami (Gertruda była młodsza), Niemkami, żyły w drugiej połowie 13 wieku.
Ich fascynacje Sercem Pana Jezusa podjęły i twórczo rozwinęły dwie francuskie święte Małgorzaty. Pierwszej, z Kortony (słuchacze Arki Noego znają ją z recytacji „Taki duży, taki mały, może świętym być”, gdzie określana jest przez dzieci jako Małgorzata z Kartonu …) „otwarła się rana boku Chrystusa i święta ujrzała w niej Serce Zbawcy.” Druga, z burgundzkiego klasztoru Paray-le-Monial, miała szereg olśniewających wizji Jezusowego Serca, „spoczęła na Sercu Jezusowym. Pan Jezus pokazując jej swoje Serce pełne ognia, rzekł do niej: “Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami”. Następnie Jezus wziął serce Małgorzaty i umieścił je symbolicznie w swoim Sercu. Potem już przemienione i jaśniejące oddał Małgorzacie.” Ona też przekazała nakaz świętowania Serdecznej Miłości Chrystusa w piątek po Oktawie Bożego Ciała (czyli dzisiaj) oraz odprawianie dziewięciu kolejnych pierwszych piątków miesiąca – „W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.”
Dużo odniesień do historii dzisiaj, dużo też pełnych emfazy cytatów (wszystkie za www.brewiarz.pl). Mógłbym także dzisiejszy wpis znacznie skrócić – w naszej chrześcijańskiej wierze chodzi o to, żeby w myślach, słowach i czynach, kierować się miłością,
