JOZUE USKOK I SPRAWA POLSKA

Poniedziałek 15 czerwca 2015

Jozue umarł w wieku lat 110, notuje autor Księgi Sędziów. Wraz z nim odeszło pewne pokolenie, które „połączyło się ze swoimi przodkami, nastało inne pokolenie, które nie znało Pana ani też tego, co uczynił dla Izraela”.  Efektem było kompletne wiarołomstwo narodu wybranego, seria nieszczęść i „ogromny ucisk” (fragment biblijny na końcu wpisu).

Pamięć o własnej historii, o dziejach narodu, o losach swoich przodków jest niezwykle istotna. Pozwala zrozumieć życie i podpowiada jak wybierać mądrze w przyszłości.

Ogromnie cenię działania i publikacje Instytutu Pamięci Narodowej, zwłaszcza te dotyczące żołnierzy wyklętych. Dzięki temu możemy na nowo wpisać w naszą świadomość narodową Łupaszkę, Uskoka, Orlika czy Lalka. Bogu dziękuję, że współczesne metody badań DNA pozwoliły ustalić tożsamość i miejsce pochówków tych wielkich bohaterów (historie z Łączki na Powązkach).

Nic jednak nie zastąpi opowiadań dziadków, rodziców, wspomnień rodzinnych, przyjacielskich, wizyt przy pomnikach, na cmentarzach. Żałuję, że w programie polskich szkół nie ma wyjazdów na cmentarz Orląt Lwowskich czy na wileńską Rosę (rozumiem sens wyjazdów młodzieży izraelskiej do miejsc holocaustu).

To wszystko jest ważne, abyśmy nie ściągnęli na siebie nieszczęść i ogromnego ucisku.

Jozue, syn Nuna, sługa Pana, umarł w wieku lat stu dziesięciu. Pochowano go w posiadłości Timnat-Cheres, którą otrzymał w dziedzictwo, przy górze Efraima, na północ od góry Gaasz. A gdy całe to pokolenie połączyło się ze swoimi przodkami, nastało inne pokolenie, które nie znało Pana ani też tego, co uczynił dla Izraela. 

Wówczas Izraelici czynili to, co złe w oczach Pana, i służyli Baalom. Opuścili Boga swoich ojców, Jahwe, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, i poszli za cudzymi bogami, którzy należeli do ludów sąsiednich. Oddawali im pokłon i drażnili Pana. Opuścili Pana i służyli Baalowi i Asztartom. Wówczas zapłonął gniew Pana przeciwko Izraelitom, tak że wydał ich w ręce ciemięzców, którzy ich złupili, wydał ich na łup nieprzyjaciół, którzy ich otaczali, tak że nie mogli im się oprzeć. We wszystkich ich poczynaniach ręka Pana była przeciwko nim na ich nieszczęście, jak to Pan przedtem im zapowiedział i jak im poprzysiągł. I tak spadł na nich ucisk ogromny. 

(Księga Sędziów, rozdział 2)