Kazanie na uroczystość św. Stanisława Patrona Polski
Wtorek 8 maja 2012
Na św. Stanisława żyto jak ława. Tylko bardzo nieliczni miłośnicy starych przysłów i baczni obserwatorzy pól rozumieją o czym piszę. Stare polskie przysłowie odnotowuje zjawisko szybkiego przyrostu zbóż (w tym i żyta) na początku maja. Rzadko widzimy zielone pola, a żyta od pszenicy, owsa czy jęczmienia prawie nikt nie rozróżnia.
Lista polskich świętych. Wojciech. Stanisław. Wincenty. Bronisława. Jan. Jadwiga. Kinga. Faustyna. Jerzy. Mieczysław. Stella. Andrzej. Dorota. Benedykt. Jan Paweł. Trochę tak jak te zboża nie odróżnienia.
Żyjemy i wzrastamy na ziemi świętych.
Liturgia słowa
Jezus powiedział do faryzeuszów: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; /najemnik ucieka/ dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.
(J 10, 11-16)
