Poniedziałek 16 maja 2011
Każdy z nas ma w sobie dwóch suflerów. Słuchamy głosów jednego lub drugiego.
Jeden sufler, pewnym siebie głosem podpowiada: „Nie dasz rady” i czyni cię bezradnym. Mówi: „Nie ma sensu” i tracisz chęć. „To ponad siły” i nawet nie spróbujesz. „Szkoda czasu” i jesteś całkowicie zajęty. „Czasy wielkich idei dawno się skończyły” i wsiąkasz w łzawe seriale.
Drugi sufler cichutko szepce jakby w powietrze: „Człowiek jest silny” i dajesz radę. „Życie jest piękne” i masz radość całą gębą. „Idę do ciebie” i dzień ma czterdzieści osiem godzin. „Wierzę w miłość” i żyjesz wiecznie.
Dwóch suflerów, których głosów słuchasz codziennie.
