ŻEBY SIĘ MODLIĆ

Wtorek 15 marca 2011

 

Kiedy mówię „Ojcze”, to szukam sensu wszystkiego i proszę o ten sens. Z wielką nadzieją, że nie tonę w absurdzie istnienia, idąc nie wiadomo skąd i nie wiadomo gdzie. Z nadzieją, że idę jakąś drogą, która ma Dom na końcu.

Kiedy mówię „Ojcze”, to proszę o początek. O początek życia tutaj, na mojej ziemi i w miliardach galaktyk, które migocą na wiosennym niebie. Proszę o początek dla rwących się do życia stokrotek i dla rozśpiewanego kosa na modrzewiu. Bo jeśli jest Początek, to rozumiem i zachwycam się wszystkim całą gębą i sercem. I nie martwię się końcem, bo Ty, który jesteś Początkiem, olśnisz finałem, o jakim nawet nie śnię.

Kiedy mówię „Ojcze nasz”, to cieszę się, że nie jestem sam, że w tej najpiękniejszej z podróży, jaką jest życie, mam obok Przyjaciół, mądre twarze, ciepłe głosy i bliskie serca.

Ojcze nasz, wystarczy tyle.

 

PS. Bardzo serdecznie zapraszam na Rekolekcje na Powitanie Wiosny, szczegóły niżej.

 

JEGO PIĘKNEM NAPEŁNIONA CAŁA ZIEMIA

Rekolekcje na powitanie wiosny

Polesie Lubelskie
25 – 27 marca 2010
piątek – sobota – niedziela

Stepowe pastwiska są pełne rosy
a wzgórza przepasują się weselem
Łąki się stroją trzodami,
doliny okrywają się zbożem,
wznoszą okrzyki radości, a nawet śpiewają.
(Ps 65, 13-14)

Zapraszamy, podobnie jak w ubiegłym roku, na inne niż zwykle rekolekcje w Wielkim Poście. Będą się odbywać na ścieżkach przyrodniczych lubelskiego Polesia. Chcemy połączyć pragnienie bliskości z Bogiem z odkrywaniem piękna natury. Będzie modlitwa, refleksja, ale także wędrówki i piękno krajobrazów. Zaplanowaliśmy kilkanaście kilometrów marszu pięknymi trasami Polesia, z mszą świętą w plenerze, ogniskiem i prezentacjami flory i fauny odwiedzanych terenów.

Przejdziemy ścieżkami wśród torfowisk, łąk i rozlewisk, poprzez bory bagienne i doliny pełne wiosennej roślinności. Na Polesiu znajdziemy blisko tysiąc gatunków roślin, niektóre wyjątkowo rzadkie (aldrowanda pęcherzykowata, brzoza czarna, wierzba lapońska). W krainie lasów, pól i jezior gościć będą już żurawie, dzikie gęsi, bociany i czaple.

Każdy uczestnik rekolekcji otrzyma także przewodnik na trasę wędrówki, zawierający treści duchowe, historyczne i przyrodnicze. W określonych miejscach będzie również fachowy komentarz.

Zakwaterowanie i posiłki w ośrodku sióstr Nazaretanek w Wytycznie. Dojazd we własnym zakresie. Rozpoczynamy w piątek 25 marca o godz. 19.30, zakończenie w niedzielę 27 marca ok. 14.00. Szczegółowy program przesyłamy po otrzymaniu zgłoszenia. Zgłoszenia dokonujemy na specjalnym formularzu, niepełnoletni dostarczają także zgodę rodziców. Mamy 30 miejsc noclegowych, w  związku z tym o zakwalifikowaniu się decyduje kolejność zgłoszeń.
Zgłoszenia przyjmuje Justyna Orłowska, ona też udziela wszelkich informacji na temat ekwipunku.
Kontakt do Justyny:
justynaorlowska84@gmail.com
tel. 81 – 5342652 w godz. 10.00 – 18.00

PROGRAM
25 marca piątek Uroczystość Zwiastowania Pańskiego

Do godz. 19.00 przyjazd i rozlokowanie uczestników.

19.30 – Msza święta
20.30 – kolacja
21.30 – Droga Krzyżowa
Prezentacja historyczno – geograficzna Polesia

26 marca sobota

8.00 Modlitwa poranna
8.30 śniadanie
Fauna Polesia – prezentacja
10.00 – Trasa: Wytyczno – Zielone Grądy – Obóz Powstańczy 1863 r. – Lipniak – Perehod – Pociągi – Nowiny – Łowiszów  – Wytyczno.

Trasa liczy ok. 15 km. Po drodze: msza święta w plenerze, ognisko, trzy wieże widokowe. Dwa miejsca ważne historycznie – obozowisko powstańców z 1863 r. oraz cmentarz żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza poległych w walkach z Armią Czerwoną 1 października 1939 roku.

16.00 – Konferencja
17.00 – Prezentacja: Flora Polesia
18.00 – kolacja
19.30 – Nabożeństwo i adoracja Najświętszego Sakramentu, możliwość spowiedzi

27 marca niedziela

8.00 – Modlitwa poranna
8.30 – Śniadanie
9.00 – Trasa: Wytyczno – ścieżka wzdłuż jeziora – Las Tafle i Brzeziny – Kolonia Kochanowskie – Wytyczno.
Trasa liczy ok. 12 km i prowadzi przez teren bogaty w liczne okazy ptaków. Po drodze msza święta w plenerze.

13.00 – obiad
Po obiedzie – prezentacja: Najpiękniejsze na Polesiu
Rozjazd uczestników

Ekwipunek:

– wygodne buty za kostkę, nieprzemakalne, mogą być dobre gumowce
– wygodny strój do marszu
– kurtka od deszczu (ewentualnie peleryna)
– woda na trasę (termos na herbatę)
– plecak
– ewentualnie aparat fotograficzny, kamera, lornetka

KOSZT

Koszt uczestnictwa w rekolekcjach wynosi 130 zł i obejmuje dwa noclegi i wyżywienie w ośrodku Sióstr Nazaretanek, ubezpieczenie i bilety wstępu na tereny Poleskiego Parku Narodowego.

ANEKS – DO POCZYTANIA

DOŚWIADCZENIE PRZEŁOMU:

Przeczytajcie za Bede Griffithsem, z jego książki „Złota Nić”, opis ciekawego doświadczenia.

Pewnego dnia, już pod koniec pobytu w szkole, wyszedłem samotnie na wieczorną przechadzkę i usłyszałem śpiew ptaków, a właściwie pełnego chóru ptasiego, jaki usłyszeć można tylko w tej porze roku o zmierzchu lub o świcie. Jeszcze dziś pamiętam uczucie zaskoczenia i zdziwienia, kiedy ten śpiew zabrzmiał mi w uszach. Zdawało mi się, że  nigdy przedtem nie słyszałem ptasiego głosu, i zastanawiałem się, czy ptaki śpiewały tak przez cały Boży rok, a tylko ja ich nie słyszałem ?  (…) Niedaleko drzewa, przy którym stanąłem, poderwał się nagle skowronek z ziemi, wyśpiewał swoją pieśń nad moją głową i opadł nadal śpiewając. Po zachodzie słońca zasłona zmierzchu zaczęła pokrywać  ziemię i świat ogarnęła cisza. Jeszcze teraz pamiętam uczucie lęku, jakie mną owładnęło. Czułem, że mam ochotę klęknąć jak w obecności anioła; nie śmiałem spojrzeć w niebo, bo wydawało mi się, że za jego zasłoną kryje się oblicze Boga.

Przeżycia tego rodzaju nie są rzadkością, szczególnie we wczesnej młodości. Coś włamuje się w nasze życie, zmienia jego dotychczasowy bieg, a my dostosowujemy się do nowego sposobu bycia. Tego rodzaju doświadczenie może przyjść bądź przez naturę i poezję, jak u mnie, bądź też przez sztukę czy muzykę. Może tez przynieść je przygoda: lot samolotem czy wspinaczka górska, wojna bądź też zwykłe zakochanie się czy jakiś przypadek, choroba, śmierć przyjaciół, nagła utrata majątku. Wszystko, co łamie powszedniość, może przekazać duszy tego rodzaju doświadczenie. Jednak cokolwiek to będzie, zrywa jakąś zasłonę, i po raz pierwszy w życiu oglądamy świat innymi oczyma, przenikając fasadę, którą wokół nas zbudowano. Nagle zdajemy sobie sprawę, że należymy do innego świata, że istnieją inne wymiary istnienia. Nie można tego przeżycia wypowiedzieć słowami, bo to, co nam się objawiło, przerasta je.

Większość ludzi przeżywa takie doświadczenia, ale łatwo przechodzi mimo nich i gubi ich znaczenie. Powracają stare sposoby myślenia, świat znów przybiera dawną zwykła postać, wizja, która nas nawiedziła, rozpływa się. A przecież przeżycie nowej wizji świata jest momentem, w którym stajemy twarzą w twarz wobec prawdziwej rzeczywistości; w języku teologii nazywa się to momentem łaski. Przez chwilę widzimy nasze życie we właściwej perspektywie i w prawdziwym stosunku do wieczności. Wyzwalamy się z biegu czasu i dostrzegamy coś z odwiecznego porządku, który leży poza nim. Nie jesteśmy już wyizolowanymi jednostkami w konflikcie z otoczeniem, jesteśmy częścią całości, elementami powszechnej harmonii.

I to jest właśnie owa ZŁOTA NIĆ.

 

 

 

 

 

 

 

LITURGIA SŁOWA

(Iz 55,10-11)
To mówi Pan Bóg: Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.

(Ps 34, 4-7.16-19)
REFREN: Bóg sprawiedliwych uwolnił z ucisków

Wysławiajcie ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto wołał biedak i Pan go usłyszał
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych,
uszy, jego otwarte na ich wołanie.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,
by pamięć o nich wymazać z ziemi.

Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
ocala upadłych na duchu.

(Mt 4,4b)
Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

(Mt 6,7-15)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego! Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień.

 

Itinerarium , , , , , , , , , , , ,

Comments are closed.