O ŻYCIU NA POZIOMIE

Sam sobie zadałem pytanie jak żyję, pytanie ważne, odpowiedź jeszcze ważniejsza. Zadałem sobie to pytanie już dawno, sam, nie czekając aż ktoś przypadkiem, po dłuższej przerwie w kontakcie, rzuci „Jak żyjesz”. Wtedy najlepiej na odczepne spokojnie można „lecieć z życiem” – „Jakoś leci” czy „Ano leci powoli”.

Byłbym zły na siebie, gdyby życie mi leciało. Wszystko leci, lata mi lecą, czas leci, zdaje się, że i złotówka ostatnio też leci, w dół. Byłbym zły na siebie, gdyby życie, jakoś czy powoli, ale leciało. Jak leci, to ucieka, jest poza nami, obok, wredne nie do zatrzymania. Bajka o tym, że jesteśmy pasażerami w pociągu życia, irytuje mnie, bo zakłada, że niewiele sami o życiu decydujemy.

Owszem, chleb, sen, ruch, powietrze, woda, to już zastajemy, to jakoś „my”, fizyczni i zespoleni z całą tkanką kosmosu. Ludzie, bliżsi i dalsi, wielkie bogactwo, jak głębiej się na to otworzymy, już mieszkamy w mieście szczęścia. Więzi z ludźmi umożliwiają dyfuzję dobra, piękna, miłości, życia nasze przenikają się, splatają, dopełniają i mnożą.

Jak żyję? Pracuję, chodzę, wdycham czyste porcje żwawego jesiennego powietrza. Słucham ludzi, ci, z którymi jestem blisko, przelewają w moje konwie radość, ciepło i siłę, mam nadzieję, że i ze mnie czerpią parę dobrych rzeczy. To jakaś odpowiedź, „jak żyję”.

A teraz jeszcze inaczej. Wszystko, czym Bóg zechciał się podzielić ze mną, z każdym z nas, to życie. Jego Życie. Podzielił się w darze. Mogę żyć jak Bóg, tak w istocie jest, mimo, że brzmi obrazoburczo. Bóg mógł nas zbawić tylko przez podzielenie się Swoim życiem. W tym darze, w Jego Życiu, jest wszystko, Radość, Miłość, Sens i Moc.

Jeśli możesz powiedzieć – na postawione sobie pytanie „Jak żyjesz?” – że żyjesz na poziomie Boga, żadna chwila ci nie ucieka, żadna nie umyka, żadna nie jest błaha i pusta. Życie nie leci, powoli czy jakoś. Żyjesz! Żyjesz życiem Boga, życiem, które jak wiadomo, jest bezkresne, coraz piękniejsze i głębsze.

Mogę, każdy z nas może, żyć Bożym życiem, na Bożym poziomie. Wtedy też Bożego wymiaru nabiera nasza miłość, radość, przebaczenie, a także moc. I to jest życie, ludzkie, ale poszerzone o Boskie. Życie na poziomie!

Itinerarium , , , , , , , ,

Comments are closed.