Zaczynamy nowy dzień i tydzień, trzeba zdać ostatnie egzaminy maturalne, wrócić do pracy, myśleć o urlopie, ewentualnie spojrzeć na rozkład sesji.
Śpiewałem sobie wczoraj wieczorem psalm z dzisiejszej liturgii, gdzie mowa o chwaleniu Boga tańcem, waleniu na Jego cześć w bęben i szarpaniu strun cytry. Nie jest to stan amoku alkoholowego czy jakiejś egzaltacji. Dla autora psalmu, Bóg jest „tuż tuż”, blisko, zatem cokolwiek robi, chce Boga wychwalać, sprawić Mu radość. Dlatego nie boi się śpiewać, tańczyć i grać. Powód jest prosty – Bo Pan lud swój miłuje!
Jest cudny maj, kasztany oszalały, ptaki również, kwiaty w milionach zapachów, trawy w zielonościach wszelkich, chrabąszcze buczą w dębinach jak bombowce. Wszystko się ślicznie wdzięczy chwaląc Boga i dar życia.
Warto się dołączyć do hymnu wdzięczności i radości całego kosmosu, świętując to, co święte i piękne. Wszystko inne jest na przynajmniej drugim miejscu.
LITURGIA SŁOWA
(Dz 16,11-15)
Odbiwszy od lądu w Troadzie popłynęliśmy wprost do Samotraki, a następnego dnia do Neapolu, a stąd do Filippi, głównego miasta tej części Macedonii, które jest [rzymską] kolonią. W tym mieście spędziliśmy kilka dni. W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie – jak sądziliśmy – było miejsce modlitwy. I usiadłszy rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły. Przysłuchiwała się nam też pewna “bojąca się Boga” kobieta z miasta Tiatyry imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła. Kiedy została ochrzczona razem ze swym domem, poprosiła nas: Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu – powiedziała – to przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim! I wymogła to na nas.
(Ps 149,1-6a.9b)
REFREN: Pan w ludzie swoim upodobał sobie
Śpiewajcie Panu pieśń nową;
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą,
a synowie Syjonu radują się swym królem.
Niech imię Jego czczą tańcem,
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan lud swój miłuje,
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Niech się święci cieszą w chwale,
niech się weselą na łożach biesiadnych.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach:
to jest chwałą wszystkich świętych Jego.
(J 15,26b.27a)
Świadectwo o Mnie da Duch Prawdy i wy także świadczyć będziecie.
(J 15,26-16,4a)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali o nich, że Ja wam to powiedziałem.
