Motywy działań, decyzji i zachowań są bardzo ważne. W przypadku Pana Boga powodem Jego działań była miłość.
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Umiłował. Pokochał. I dlatego zadziałał. Miłość jest najczystszym motywem naszych działań. Kto kocha, chce się dzielić wszystkim, co ma najlepszego z ukochanym. Normalnie działamy według zasady jakiegoś zysku, w miłości dochodzi element całkowitości i bezinteresowności, czasem z pogranicza szaleństwa.
Nie poddajemy się inspiracjom miłości zbyt często, to raczej święto, raz na jakiś czas. I największą tajemnicą jest dlaczego pełzniemy przez życie, zamiast szczęśliwie biec, dając się porwać wichrom miłości.
Kochać Polskę we wzruszeniu i łzach to bardzo proste i na zawołanie mamy mokro pod powiekami. To szybko wysycha. Szybko schną także kwiaty pod pomnikami, tablicami i krzyżami. Trochę dłużej trzymają się chorągiewki biało-czerwone na antenach samochodów i wstążki wpięte w klapy.
Kochać Polskę, Boga i ludzi, to jest miłość, która wymaga. Czasu odebranego z przyjemności. Pieniędzy oddanych ze skąpej kieszeni. Spotkań z ludźmi i słuchania ich skarg i nadziei. Kto nie daje czasu, energii, pieniędzy i siebie samego, blefuje i sam sobie jeśli nie piekło, czyściec gotuje.
Bawimy się w żałobę narodową już parę dni. Wstążki, flagi, znicze, łzy, deklaracje, modlitwy, westchnienia. A Polskę trzeba kochać.
LITURGIA SŁOWA
Dz 5,17-26)
Arcykapłan i wszyscy jego zwolennicy, należący do stronnictwa saduceuszów, pełni zazdrości zatrzymali Apostołów i wtrącili ich do publicznego więzienia. Ale w nocy anioł Pański otworzył bramy więzienia i wyprowadziwszy ich powiedział: Idźcie i głoście w świątyni ludowi wszystkie słowa tego życia! Usłyszawszy to weszli o świcie do świątyni i nauczali. Tymczasem arcykapłan i jego stronnicy zwołali Sanhedryn i całą starszyznę synów Izraela. Posłali do więzienia, aby ich przyprowadzono. Lecz kiedy słudzy przyszli, nie znaleźli ich w więzieniu. Powrócili więc i oznajmili: Znaleźliśmy więzienie bardzo starannie zamknięte i strażników stojących przed drzwiami. Po otwarciu jednak nie znaleźliśmy wewnątrz nikogo. Kiedy dowódca straży świątynnej i arcykapłani usłyszeli te słowa, nie mogli pojąć, co się z nimi stało. Wtem nadszedł ktoś i oznajmił im: Ci ludzie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud. Wtedy dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich, ale bez użycia siły, bo obawiali się ludu, by ich samych nie ukamienował.
(Ps 34,2-9)
REFREN: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał
lub Alleluja
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Wysławiajcie razem ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.
Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.
Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych,
aby ich ocalić.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry,
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.
(J 3,16)
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
(J 3,16-21)
Jezus powiedział do Nikodema: Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu.
