Opamiętaj się! Widzisz, nawet nierządnice się kapnęły, że wszystko zaczyna się od nowa, nawet celnicy nabijający sobie kabzy nielegalnie, zaczaili, że trzeba się szybko zmienić.
Być może najgorzej jest właśnie ludziom średnio grzesznym i średnio dobrym, tzn. takim, którzy ani za bardzo nie nagrzeszą ale też nic pięknego nie uczynią. Średnim jednak nic nie grozi, chyba, że staną się letni – Znam twoje czyny, że ani zimny, ani gorący nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący! A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z mych ust. (Apokalipsa). Trwożny obraz, ale trafny i prawdziwy.
W tym opamiętaniu jest jednak nadzieja – Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością! Nie zazna kary, kto się doń ucieka! Ponaglenie jest zresztą cechą charakterystyczną Adwentu. Przestań się gramolić, babrać, ociągać, odkładać wszystko na nie wiadomo kiedy! Teraz, już, natychmiast, w tej chwili, szybko! Tu już nie ma czasu na jakiekolwiek gdybanie, marudzenie, gapienie się na niebieskie migdały. Bóg już nadchodzi, spójrz na Niego, a rozpromienisz się radością, będziesz szczęśliwy. Tylko się pośpiesz, rychlej, raźniej, z kopyta, błyskawicznie!
Z Bogiem nie ma tempa andante, leniwego kroczku zaspanego grubaska, z Bogiem zawsze jest presto i vivace (śpiesznie i żywo). Bardzo proszę, presto i vivace, a szczęście będzie, że aż palce lizać!
LITURGIA SŁOWA
(So 3,1-2.9-13)
Biada buntowniczemu i splugawionemu miastu, co stosuje ucisk! Nie słucha głosu i nie przyjmuje ostrzeżenia, i nie ufa Panu i nie przybliża się do swego Boga. Wtedy bowiem przywrócę narodom wargi czyste, aby wszyscy wzywali imienia Pana i służyli Mu jednomyślnie. Z tamtej strony rzek Kusz wielbiciele moi, Córa z moimi rozproszonymi, dar Mi przyniosą. W dniu tym nie będziesz się wstydzić wszystkich twoich uczynków, przez które dopuściłaś się względem Mnie niewierności; usunę bowiem wtedy spośród ciebie pysznych samochwalców twoich i nie będziesz się więcej wywyższać na świętej mej górze. I zostawię pośród ciebie lud pokorny i biedny, a szukać będą schronienia w imieniu Pana. Reszta Izraela nie będzie czynić nieprawości ani mówić kłamstwa. I nie znajdzie się w ich ustach zwodniczy język, gdy paść się będą i wylegiwać, a nie będzie nikogo, kto by (ich) przestraszył.
(Ps 34,2-3.6-7.17-19.23)
REFREN: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą pokorni i niech się weselą.
Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
ocala upadłych na duchu.
Pan odkupi dusze sług swoich,
nie zazna kary, kto się doń ucieka.
Przyjdź, Panie, a nie zwlekaj, odpuść grzechy swojego ludu.
(Mt 21,28-32)
Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy! Ten odpowiedział: Idę, panie!, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: Nie chcę. Później jednak opamiętał się i poszedł. Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca? Mówią Mu: Ten drugi. Wtedy Jezus rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć.
