SKROMNA PODPOWIEDŹ WIOSNY

Być może część z nas bawiła w lesie lub nad wodą w miniony weekend. Zieloność, kwiecie, festiwal ptaków niemal całodzienny.

Przyroda niezwykle obficie odradza się do życia i raczy nas magią kolorów, zapachów i dźwięków. Raduje to nas i zadziwia. Metamorfoza natury jest corocznym cudem, mnie osobiście cieszy, że żyję w takim miejscu, gdzie zmienność pór roku objawia się w tak wielorakiej feerii barw. Nudniej znacznie jest na terenach pustynnych czy arktycznych, gdzie dominuje jeden kolor, biel czy brąz.

Wiosna jest jednak tylko skromną podpowiedzią dla najważniejszej tajemnicy naszego losu, zmartwychwstania. Być może komuś ta podpowiedź wystarczy, roznieci słaby ogień wiary zrodzonej ze słuchania wieści o pustym grobie Jezusa i zapowiedzi powstania z martwych każdego, kto w Niego uwierzy. Czemu jednak mielibyśmy podzielać los drzew, traw, poziomek, co roku odradzających się do nowego życia? Czemu mielibyśmy nie podzielać ich losu?

Myślę, że ani uważne spoglądanie wstecz, ku pustemu grobowi w Jerozolimie, ani zanurzanie się dookoła w ferwor wiosny, nie daje pewności, przynajmniej tej względnej, co do zmartwychwstania.

Ziarno wieczności, które daje taką pewność jest w głębi nas samych. Jeśli w nas go nie odnajdziemy, ani najpiękniejsze stronice Ewangelii, ani cudowna wielobarwność wiosny, nie staną się przekonującą racja czy dowodem.

Ziarno wieczności jest w każdym z nas. Słuchaczy Jezusa nie przekonał nawet chleb rozmnożony w gigantycznej masie. Sęk w tym, mówi Jezus, „abyście uwierzyli”. Najtrudniejszy krok na tej drodze wiary, to odszukanie w swoim wnętrzu ziarna wieczności.

LITURGIA SŁOWA

(Dz 6,8-15)
Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. Niektórzy zaś z synagogi, zwanej /synagogą/ Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego /natchnienia/ przemawiał. Podstawili więc ludzi, którzy zeznali: Słyszeliśmy, jak on mówił bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi i Bogu. W ten sposób podburzyli lud, starszych i uczonych w Piśmie. Przybiegli, porwali go i zaprowadzili przed Sanhedryn. Tam postawili fałszywych świadków, którzy zeznali: Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu. Bo słyszeliśmy, jak mówił, że Jezus Nazarejczyk zburzy to miejsce i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał. A wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, przyglądali się mu uważnie i zobaczyli twarz jego podobną do oblicza anioła.

(Ps 119,23-24.26-27.29-30)
REFREN: Błogosławieni, których droga prosta

Choć zasiadają możni i przeciw mnie spiskują,
Twój sługa rozmyśla o Twych ustawach.
Bo Twoje napomnienia są moją rozkoszą,
moimi doradcami Twoje ustawy.

Wyjawiłem Ci moje drogi, a Tyś mnie wysłuchał,
poucz mnie o Twoich ustawach.
Pozwól mi zrozumieć drogę Twych postanowień,
abym rozważał Twoje cuda.

Powstrzymaj mnie od drogi kłamstwa,
obdarz mnie łaską Twego prawa.
Wybrałem drogę prawdy,
postawiłem przed sobą Twe wyroki.

(Mt 4,4b)
Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

(J 6,22-29)
Nazajutrz po rozmnożeniu chlebów lud, stojąc po drugiej stronie jeziora, spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami. Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły od Tyberiady inne łodzie. A kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że nie ma tam Jezusa, a także Jego uczniów, wsiedli do łodzi, przybyli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: Rabbi, kiedy tu przybyłeś? W odpowiedzi rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec. Oni zaś rzekli do Niego: Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże? Jezus odpowiadając rzekł do nich: Na tym polega dzieło /zamierzone przez/ Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.

Itinerarium , , , , , , , , , , , , ,

Comments are closed.