Wentylacja jest niezwykle istotna w konstrukcjach budynków, domów, zakładów pracy, biur i w ogóle wszelkich pomieszczeń, gdzie są żywe istoty (dlatego dbają o nią także konstruktorzy obór, stajni, chlewni; nie zapominają również krety i borsuki ryjące sobie mieszkanka pod ziemią).
Człowiek w zasadzie też wyposażony jest w urządzenia wentylacyjne, których tutaj analizować nie będę, ze względu choćby na ich niezwykle złożony i różnorodny charakter. Ale myślę o wentylacji człowieka w sensie jego umysłu, ducha czy serca.
Słyszałem kiedyś z ust pani Katarzyny Herbertowej, wdowy po ś. p. Zbigniewie, że poeta rzucał w kąt co jakiś czas pióro i kartki, siadał w fotelu przy lampie i brał się za osobliwą (jak na niego) lekturę. Otóż czytywał podręczniki z zakresu matematyki wyższej – ponoć miał ich całą półkę, kilkadziesiąt woluminów. Pytany przez małżonkę, czy cokolwiek z tego rozumie, tłumaczył jej, mniej więcej tak:
– Oj, kochana, nie o to chodzi… Zobacz jakie to piękne! Te wzory, przekształcenia, zbiory, funkcje, macierze, asymptoty… Weźmy na przykład takie twierdzenie Kroneckera – Capelliego… To znakomicie wietrzy głowę..
Może i komuś z was przewietrzy? Proszę bardzo…
x2+2x4=1
3x1+x2+2x3-x4=7
3x1+x2+2x3+x4=8
x2+x3+5x4=4
-3x1-x2-x3+4x4=-4
Mam nadzieję, że faktycznie cytuję (tzn. rysuję) fragment właśnie tego twierdzenia, a za nieścisłości przepraszam, bo cytuję (rysuję) z pamięci…
Generalnie jednak myślę, że od czasu do czasu każdemu z nas potrzebna jest wentylacja mózgu, serca i ducha. Na przykład miłośnicy klasyki winni wybrać się na koncert punk rocka – godne polecenia jest KSU. Mieszczuchy na konieczny spacer, prawie już wiosenny, choćby na błoniach, wsiowi do muzeum sztuki nowoczesnej. Panie winny zwiedzić najbliższą kopalnię, panowie odmówić sobie różaniec. I tak dalej. Chodzi o to, że nie musimy rozumieć. Ale żeby było pięknie.
Bliżej nam wtedy będzie nawet do Pana Boga.
