STAN ŁASKI

Niekiedy wolimy pewność jako takiego obliczalnego życia, niźli przygodę, w bliskości z Bogiem. Kiedy łaska, sam Bóg na sposób sobie znany, wnika w nasze istnienie, już nic poza Nim samym, nie jest pewne ani możliwe do wyliczenia. Dryfowanie według jedynego Bożego prawa miłości, wyznacza szlak nieznany, brzegi stają się rzeczą umowną, On sam jest brzegiem bezbrzeżnym, zastępuje wszystkie znane punkty oparcia. Oczywiście, jemy, pijemy, kłócimy się i ziewamy, jak dotąd, choć nie ma pewności gdzie my a gdzie On. Odrywasz oczy od książki i komputera, idziesz rozchlapaną ulicą, mijają cię autobusy ciężko wspinające się na przystanek. Bóg tak blisko, że wszystko ma najgłębszy sens.