OPOWIEŚĆ O ŻYCIU

Nie zapomnij o miłości. I nie mów, że za często o tym mówię. O tym, co ważne, mówić trzeba często. Najlepiej jednak to wyrazić. Na przykład zaśpiewać. Albo namalować pejzaż, że nie wspomnę o herbacie owocowej, naparzonej na czas.
Najważniejsze, że chcesz coś zrobić. Kiedy ruszają twoje nogi, ręce, uśmiech, jest już wiosna, jak w Pieśni nad Pieśniami. Nie pytasz: Co będzie potem? albo Czy to ma sens? Zawsze takie pytania wprowadzają paraliż w naszą zdolność kochania bez granic.
Bóg jest miłością. To już wiemy. Czas, byśmy i my byli. Miłością.