Wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi.
Oczywiście, ja ksiądz, umyję nogi dzisiaj w liturgii Wieczerzy Pańskiej, dwanaście stóp, na wspomnienie Tamtego Umycia. Niemniej – wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. I to jest Kościół, prawdziwy. Tam, gdzie myjemy sobie nawzajem nogi, świętując zwycięstwo miłości nad obrzydzeniem, wstrętem i odrazą.
Daleko nam jeszcze do zrozumienia Ewangelii i naśladowania samego Jezusa. Nogi myjemy symbolicznie raz do roku. A trzeba codziennie.
Wszystkie nogi, które mogę umyć, ręce, które mogę ogrzać i uścisnąć, policzki, z których mogę otrzeć łzy – to jest moje zmartwychwstanie.
(por. J 13,1-15)
