Czasami uczucia i myśli stanowią największe źródło twoich dramatów. Coś sobie “myślisz”, że jest tak a tak. Albo “czujesz”, że jest tak a tak. I zaczynasz traktować swoje myśli i uczucia jako realną rzeczywistość. Tak ufasz tym przeczuciom i trafności myśli, że za zbędną uważasz jakąkolwiek weryfikację. I to, co sobie “myślisz – czujesz” w odniesieniu do czegoś czy kogoś, rozstrzyga o twoich decyzjach i sposobie traktowania rzeczy czy ludzi.
Padasz ofiarą własnych myśli i odczuć. Odcinasz się od rzeczywistości i zaczynasz tworzyć świat pewników, aksjomatów i założeń nijak mających się do życia. Te myśli i odczucia wyrastają jako mur pomiędzy tobą a realnym życiem, uniemożliwiając odbiór życia w jego realnym wymiarze. Już nie odbierasz życia, ale filtrujesz jego puls poprzez własne wyobrażenia i odczucia. To nie jest prawdziwe życie. To zamazany obraz, kadr, wymuszony przez twoje “myśli” i “odczucia”.
Jest w zasięgu ręki prostota życia. Naukowcy cenią i faworyzują te teorie i sposoby rozumienia świata, które cechują się prostotą. Weryfikacja hipotez dokonywana jest między innymi poprzez prostotę danego systemu.
Otwórz się na życie, ludzi i świat bez uprzedzeń myśli i odczuć. To jest właśnie prostota życia i ufność, dzięki którym odkrywamy to, co najważniejsze i najpiękniejsze w naszym losie.
