Świadkowie Bożego Narodzenia (19) Poniedziałek 23 grudnia 2013
Bez kobiet nie byłoby Bożego Narodzenia. Przynajmniej trzy pojawiają się wokół tego wydarzenia, bohaterka główna Maria, jej kuzynka Elżbieta oraz 84 letnia wdowa Anna. Bez kobiet nie byłoby zresztą żadnego narodzenia, ani Bożego ani ludzkiego.
Na ostatnich świadków Bożego Narodzenia wybrałem kobiety, nawet ze zdjęciami. To kobiety, które umieją robić białe Boże Narodzenie.
Dziesięć lat temu reżim Fidela Castro podczas tzw. Czarnej Wiosny uwięził 75 mężczyzn uznanych przez siebie za przeciwników systemu, działaczy społecznych, dziennikarzy, ludzi kultury. Otrzymali wysokie wyroki, nawet po 20 lat. Rodziny uwięzionych przez długi czas nie wiedziały co się dzieje z ich biskimi, nie miały też z nimi kontaktu. W rok po tych wydarzeniach kilka kobiet, żon, matek, sióstr i córek rozpoczęło pokojowy protest. Dzięki włożeniu białych ubrań, zyskały miano Dam w Bieli, Damas de Blanco.
Zbierają się w każdą niedzielę w kościele św. Rity w Hawanie na mszy świętej o 10.30, w czasie której modlą się za swoich mężczyzn. Potem wychodzą przed świątynię, na schodach często robią sobie zdjęcie.
Następnie ruszają wzdłuż jednej z alei niosąc na fotografiach wizerunki uwięzionych. Trzymają także w dłoniach kwiaty, co ma oznaczać pokojowy charakter protestów („kwiaty, nie rewolwery”).
Biały kolor sukien, spodni i bluzek podkreśla niewinność tych, którzy pozbawieni zostali wolności.
Co jakiś czas niektóre z nich tracą pracę, są aresztowane i bite przez funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa, ostatni raz kilak a nich zostało na krótko uwięzionych 10 grudnia, w rocznicę uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka …
Odważne wystąpienia Dam doprowadziły do uwolnienia większości opozycjonistów, ale one nadal protestują domagając się demokracji na Wyspie.
Po zakończeniu pokojowego marszu zbierają się jeszcze w pobliskim parku, gdzie wymieniają się informacjami o prześladowaniach w niezależnych środowiskach.
Obecnie ruchem kieruje Berta Soler. Na koszulce widnieje podobizna Laury Pollan, inicjatorki i szefowej Dam w Bieli, zmarłej w 2011 roku, dość brutalnie pobitej na kilka dni przed śmiercią.
Jeszcze raz cytuję kilka zdań z proroctwa Izajasza, które jutro usłyszymy na Pasterce
Naród kroczący w ciemnościach
ujrzał światłość wielką;
nad mieszkańcami kraju mroków
światło zabłysło.
Pomnożyłeś radość,
zwiększyłeś wesele.
Rozradowali się przed Tobą,
jak się radują we żniwa,
jak się weselą
przy podziale łupu.
Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo
i drążek na jego ramieniu,
pręt jego ciemięzcy
jak w dniu porażki Madianitów.
Ludzie, którzy odważnie stają w walce o wolność, którzy potrafią w imię solidarności narażać swoje zdrowie i życie, nawet bez słów wspaniale świadczą o mocy Boga żyjącego przecież pośród nas po swoim Narodzeniu.
Pingback: OBECNOŚĆ TROSKA I ODWAGA - ItinerariumItinerarium