Początkowo irytuje nieznośną stałością. Spiętrzenie odpowiedzialności nie zachęca do dokładniejszego zapoznania się z nimi. Na szczęście, przy bliższym kontakcie, okazuje się, że niezliczona ilość wymagań jest niejako wpisana w JEJ sens. Jest SENSEM. Bo inaczej nie będzie pięknie. Odwaga mierzenia się z wielkością nie zostanie wygenerowana. Radość walki nie zostanie odkryta. Pewność nie będzie towarzyszyła. Łzy będą płynęły tylko ze złości. Ważne będzie to, co powinno ustąpić JEJ miejsca. Bo bez NIEJ wszystko staje na głowie. A to chyba nie jest najlepsza perspektywa patrzenia na świat. NAJWAŻNIEJSZA jest ta naturalna – prosto w oczy. Z MIŁOŚCIĄ.
Kasia (prawie 26 lat)
