WDZIĘCZNOŚĆ I ZADANIE

kazanie na Zaduszki 2009
poniedziałek 2 listopada

Leśniczy, Baran z nazwiska, znał każdą ścieżkę w lesie. Z kolei pan Tadzio, gajowy, nauczył mnie jak najlepiej nęcić płotki.

W listopadzie wspominam ludzi, którym zawdzięczam różne piękne rzeczy. Odeszli, ale jakoś są częścią mnie. Na pewno macie także takich ludzi w swoim życiorysie.

Ludzie, którzy odeszli ale stali się częścią nas. Warto dziś i w następne dni podziękować Bogu za nich. Nasz życiorys nie bierze się znikąd. Ktoś nauczył nas czytać, modlić się, rozróżniać dęby i olchy, 10 przykazań i jak odpalać motor. Tym wszystkim ludziom jesteśmy winni wdzięczność przed Bogiem, radosne podziękowanie.

Niedawno grupa młodych ludzi opowiadała mi, jak wielki wpływ miały na nich spotkania ze starszymi kolegami i koleżankami, podczas obozów i rekolekcji. Dzięki tym spotkaniom ktoś zdecydował, że pójdzie na studia (jako pierwszy w rodzinie), ktoś inny poważniej zaczął traktować swoją wiarę. Nie tylko sami zbudowani jesteśmy ze spotkań z innymi ludźmi, wchodzimy także w życiorysy ludzi.

Śpiewajmy na cmentarzach hymny pochwalne na cześć tych, dzięki którym żyjemy i jesteśmy dobrymi i sensownymi ludźmi. A wracając z mogił, pamiętajmy, że żyjemy po to, aby inni czerpiąc z nas, odkrywali drogi do rozkwitania w swoim człowieczeństwie.

LITURGIA SŁOWA

(Mdr 3,1-6.9)
Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.

(Ps 103,8,10.13-18)
REFREN: Zbawienie prawych pochodzi od Pana

Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca.

Jak ojciec lituje się nad dziećmi,
tak Pan się lituje nad tymi, którzy się Go boją.
Wie On, z czegośmy powstali,
pamięta, że jesteśmy prochem.

Dni człowieka są jak trawa,
kwitnie jak kwiat na polu.
Wystarczy, że wiatr go muśnie, już znika
i wszelki ślad po nim ginie.

Łaska zaś Boga jest wieczna dla Jego wyznawców,
a Jego sprawiedliwość nad ich potomstwem,
nad wszystkimi, którzy strzegą Jego przymierza
i pamiętają, by spełniać Jego przykazania.

(2 Kor 4,14–5,1)
Jesteśmy przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu. Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Niewielkie bowiem utrapienia naszego obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie. Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie.

(J 6,40)
To jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto wierzy w Syna, miał życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

(J 14,1-6)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę. Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.

Itinerarium , , , , , , , , , , ,

Comments are closed.